บ่นความโหราศาสตร์ ตอน รำพึงรำพัน...ทุกข์ใจไปกับเขา

บ่อยครั้งที่หลังจากพิจารณาดวงชะตาจนสำเร็จเสร็จขั้นตอนกันไปแล้ว ก็อดมานั่งคิดวิตกกังวลตามเหตุปัญหาความทุกข์ของเขา ยิ่งคิดก็ยิ่งสาวเอาเหตุผลมาพันกัน "ทุกข์กับเขา" ไปเสียอีกด้วย เป็นอยู่บ่อย

ครั้งหนึ่งคิดแบบนี้อยู่ ท่านลอยๆมาแล้วบอกว่า ที่ทุกข์อยู่นี่คิดหรือว่าจะไปจัดการแก้ไขปัญหาชีวิตให้ใครเขาได้ "กรรมใครกรรมมัน" อย่าเอากรรมไปข้องเกี่ยวกันเลย

ถามท่านว่าทำอย่างไรจึงจะไม่คิดทุกข์ไปตามเขา ท่านว่า เอาอย่างนี้นะ ให้แผ่เมตตาผลานิสงส์ให้เขา ใจเราจะได้ไม่หนัก ไม่ทุกข์กังวล ได้ประโยชน์หลายสถาน เราได้เจริญอัปปมัญญากรรมฐาน ผลานิสงส์ที่แผ่ไปย่อมมีกำลังช่วยเหลือคนที่เราวิตกกังวลถึงนั้นให้ผ่อนหนักเป็นเบากลับร้ายกลายดีได้ ให้ปฏิบัติอย่างนี้ด้วยนะ คือให้นึกถึงคุณพระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ บิดามารดา ครูบาอาจารย์ เทพยุดาเจ้าเหล่าพรหม อำนาจแห่งคุณทาน ศีล สมาธิ ที่ได้สั่งสมมา แล้วแผ่อานิสงส์ถึงคนที่มารับสงเคราะห์จากเราทั้งหลาย แผ่ด้วยอารมณ์ใจที่สุขสบายปรารถนาดีไปหาเขา อย่างนี้เกิดผลดีคือเราไม่ฟุ้งจิตเป็นสุข และอานิสงส์ที่แผ่ไปให้เขานั้นย่อมช่วยเหลือเขาได้ไม่มากก็น้อย ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี

จากนั้นมาหลังจากการพยากรณ์ดวงชะตาเสร็จกิจเฉพาะหน้าแล้ว ก็จะนั่งสมาธิทำอารมณ์จิตให้สงบเป็นสุข จากนั้นแล้วแผ่ผลานิสงส์จนอารมณ์เอมแก่ใจ จึงนำขันใส่น้ำลงไปกรวดแผ่อุทิศตามที่ท่านแนะนำไว้ทุกครั้ง จิตใจก็สบายไร้วิตกกังวลลงไป และคิดว่าผลานิสงส์ที่ว่านั้นคงส่งผลได้จริง เพราะคนเหล่านั้นไปมาหาสู่ฉันอยู่ตลอด และรำลึกถึงเมื่อมีเหตุใดๆก็มักจะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี

..นี่! อารมณ์ใจความปรารถนาดีต่อผู้อื่นมีผลมากขนาดนี้ ก็เป็นการสมควรที่หมอดูอย่างเราท่านทั้งหลายต้องกระทำไว้เป็นปกติ ให้อะไรเขาไม่ได้..ก็ให้ด้วยใจผลานิสงส์นี้แหละ คิดให้บ้าง อย่าไปหวังรับค่ากำนลเงินพานครูแต่เพียงอย่างเดียว ความเป็นบุคคลอันเป็นที่รักของเราปรากฏได้ก็ด้วยเหตุเหล่านี้อย่างหนึ่งด้วยเหมือนกัน

ธีรพร  เพชรกำแพง

๔ เมษายน ๒๕๕๗