..ตำรามายุฆาฏ(อายุฆาต)..
..ช่วงหลังมานี้สุขภาพฉันไม่ค่อยจะดี ก็ให้นึกปลงเรื่องความเป็นความตายอยู่บ่อยครั้ง ตามไตรลักษณ์กฏธรรมชาติ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ที่ต้องเผชิญกับความเจ็บไข้ได้ป่วย พลันให้คิดถึงว่าดวงชะตาเรามีฆาตเคราะห์ภัยร้ายจะถึงชีวิตไหมหนอ? ก็นึกถึงความรู้ในตำราลายมือของพ่อทวด "ตำรามายุฆาฏ หรือ อายุฆาต" ท่านเกริ่นไว้ถึงความไม่ประมาทในชีวิตจากมรณะภัย พยาธิภัย อุบัติภัย โจรภัย อัคคีภัย อุทกภัย วาตภัย และสรรพเคราะห์อุปัทวเหตุอาเพศภัยทั้งหลาย ในฆาตขัยชะตาที่ต้องระวัง
..ความมีว่า ให้ตั้งอายุปีนั้นลง เอากำลังวันบวก เอา ๓ คูณ เอา ๙ หาร แล้วพิจารณาเศษเป็นเหตุทำนาย ดังนี้
..เศษ ๐ หรือ ๙ ชะตาขาด หากเจ็บป่วยอยู่มักร้ายแรง แพ้ถ้อยคดีความ เสียเงินทองทรัพย์สินข้าวของรักเป็นอันมาก
..เศษ ๑ ๓ ๗ ชะตาลำบาก เสียทรัพย์อับประมาณ ภัยพาลถาโถม
..เศษ ๒ ๔ ๖ ชะตาแคล้วคลาดปัดตลอด ปราศจากเหตุร้ายทั้งปวง
..เศษ ๕ ๘ ชะตาปีนั้นทุกขลาภ ให้โลดโผนลุ่มๆดอนๆ ได้อย่างเสียอย่าง
..หากเกณฑ์อายุจรในดวงชะตาเข้า อริ มรณะ วินาส ด้วยแล้วท่านว่าเกณฑ์ชะตาร้ายเสียหายมากนัก ยิ่งมีดาวใหญ่อย่าง ๕ ๗ ๘ สัมพันธ์ร้ายถึง ท่านว่าถึงกับเสียชีวิตสิ้นอายุขัย ที่เรียกว่า "ถึงฆาต" นั้นเอง
(หมายเหตุ : กำลังวัน อาทิตย์ ๖,จันทร์ ๑๕,อังคาร ๘,พุธ ๑๗,พฤหัสบดี ๑๙,ศุกร์ ๒๑,เสาร์ ๑๐,ราหู ๑๒ รวมเป็นกำลัง ๑๐๘)
ธีรพร เพชรกำแพง
เล่าความ
๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗