โหราศาสตร์ไทย..วิวัฒนาการแห่งความเป็นชีวิต
การศึกษาโหราศาสตร์นั้นเป็นกระบวนการเรียนรู้วิวัฒนาการของชีวิต
ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงสิ้นสุดหมุนเวียนอยู่อย่างนั้น คล้ายกับกฎไตรลักษณ์ทางพระพุทธศาสนา
คือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป
โดยวิวัฒนาการที่ว่านี้สามารถสังเกตได้จากดาวในดวงชะตา หากจะเปรียบกับชีวิตเราจะเห็นว่า
๑ คือการเริ่มต้นความเป็นชีวิต ๒ คือการหล่อเลี้ยงประคองความเป็นชีวิตนั้น ๔
คือการรับรู้ทางประสาทสัมผัสต่างๆ ๖ คือการตัดสินคุณค่าของที่สิ่งที่รับรู้ ๓
คือการการกระทำ เคลื่อนไหว เคลื่อนย้าย ๕ คือการเจริญขึ้นของชีวิต ๗
คือความเสื่อมที่มาถึง
เมื่อเห็นภาพชัดอย่างนี้เราจึงทราบว่าทุกขณะมีวิวัฒนาการที่เคลื่อนไปอยู่ตลอดในบริบทของความเป็นชีวิต
ดาวยังทำหน้าที่สื่อความหมายในสิ่งที่เกี่ยวข้องกับความเป็นชีวิตนั้นด้วย อย่าง ๑
ที่ว่าเป็นการเริ่มต้นของชีวิต ก็จะมีความหมายถึง พ่อ(ผู้เริ่มต้น, เหตุแห่งการเกิดเป็นชีวิต) สามี(การเริ่มต้นชีวิตคู่) ส่วน ๒ หล่อเลี้ยง ประคอง รักษา
ก็จะให้ความหมายถึงแม่(รับเหตุจากพ่อมาหล่อเลี้ยงในตน)
ภรรยา(ประคับประคองชีวิตคู่) อย่างนี้เป็นต้น
วิวัฒนาการแห่งชีวิตนี้หมุนเวียนเปลี่ยนไปไม่หยุดนิ่ง
ซึ่งก็เกิดจากการหมุนวนของดวงดาวทั้งหมดนั่นเอง
จึงทำให้เกิดหลักวิชาในการพิจารณาความเคลื่อนไปแห่งชีวิต เป็นวิชาที่ว่าด้วยเรื่อง
"วัย" ไม่ว่าจะเป็นทักษาเสวยอายุ ภูมิทักษา เทวดาเสวยอายุ ตรีวัย อายุจร
ชะตาจร ชันษาจร ฯ
เหล่านี้ล้วนอยู่ในหลักคิดของความเคลื่อนไปหรือวิวัฒนาการของชีวิตทั้งสิ้น
การศึกษาจุดเบื้องต้นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ย่อมให้ผลในความเข้าใจบริบทของโหราศาสตร์ไทยมากขึ้น
ว่าปัจจัยที่เกี่ยวข้องนั้นคืออะไรและมีเหตุผลที่มาที่ไปอย่างไร(อะไรเป็นอะไรในโหราศาสตร์ไทย)
ยิ่งทำหลักคิดให้แตกฉานจะยิ่งมีความเข้าใจมากขึ้น นี่เป็นสิ่งที่ครูบาอาจารย์ท่านหวังเป็นอย่างยิ่งว่าผู้ศึกษาจะกระทำได้
หลังจากที่เรียนรู้เบื้องต้นของวิชาโหราศาสตร์ไทยมาแล้ว
ธีรพร
บุญวงษ์(เพชรกำแพง)
๒๒ มีนาคม ๒๕๕๗ – ๑๕.๓๐ น.
๒๒ มีนาคม ๒๕๕๗ – ๑๕.๓๐ น.