วิชาเก่าเล่าตำนาน ตอน ตำราต้นไข้

ตำราต้นไข้

ทีนี้จะกล่าวถึงเมืองตักสินลา ข้าจักไหว้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธิเจ้า ตรัสพระธรรมเทศนากับพระอินศวรผู้เปนเจ้าฟ้าแลเจ้าเผ่นดิน ตรัสว่าในโลกานี้เสวยทุกขเวทนา เมื่อพระตถาคตเข้าสู่พระนิพพานไปแล้วนั้นได้ ๗ วัน จักบังเกิดพระอาทิตย์ขึ้น ๗ ดวง ฝูงสัตว์ทั้งปวงจะร้อนหนักหนา

ครานั้นสมเด็จพระอินศวรผู้เปนเจ้า จึ่งเสด็จลงมาป่าวร้องว่าชาวเราเอ๋ย ไภยจักมาถึงตัวให้เร่งจำศีลภาวนาเถิด จักได้ไปสู่พระนิพพาน ยังอยู่อีก ๗ วัน ไฟบัลัยกัลป์ก็จะไหม้พระสุทธามอดม้วยมรณา ก็จักได้ไปเกิดในพระมหานิพพาน

ไฟบัลลัยกัลป์จักไหม้พระสุทธาก็จักเปนน้ำทะเลหลวง เมื่อจะตั้งพระสุทธานั้นพลันมีดอกบัวผุดขึ้นเท่ากงเกวียน กลีบข้าบูรพาเขียว กลีบข้างอุดรแดง กลีบข้างทักษิณขาว จึ่งเปนหลักโลกทั้งปวง แล้วบังเกิดเปนพระสุทธาใหญ่หลวงมหิมา จึ่งเปนเกาะจึ่งมีพฤกษาจึ่งเกิดเปนข้าวสาลีขึ้นมา หอมฟุ้งขจรขึ้นไปถึงพรหมโลก

ยังมีพระพรหมกลุ่มหนึ่งรัศมีดังพระอาทิตย์เสด็จลงมาถึงพระสุทธา พากันกินนวลดินนั้น บ่ได้รู้ว่าหญิงหรือชาย ยังเหลือยู่คนหนึ่ง ครั้นนานมาเกิดลูกหญิงชายมากมาย จึ่งได้เปนเมืองหลวง ตั้งรั้ววังเรียงรายกว้างใหญ่ออกไปฯ

จักกล่าวถึงท้าวนเรนทร์สูรย์ผู้เปนใหญ่ จึ่งใช้ให้กบิลยักษ์ไปป่าหิมพานต์ ตั้งพิธีหุงยาราชวัตรเบ็ญจา

วันอาทิตย์ หุงเปนเทวดาถือพระขรรค์ฯ

วันจันทร์ หุงให้เปนราชสีห์ฤทธิกล้าฯ

วันอังคาร หุงเปนนาคราชพ่นพิษมนุษย์ฯ

วันพุฒ หุงให้เปนราหูถือกระบองเหล็กเท่าต้นตาลฟันฟาดฯ

วันพฤหัศบดี หุงเปนนาคาทุกข์ฯ

วันศุกร์ หุงเปนเสือโคร่งใหญ่ฯ

วันเสาร์ หุงให้เปนเทวดาเดินหนถือดอกบัวปนขาวเขียวฯ

ครั้นหุงเสร็จแล้ว กบิลยักษ์ใจแกล้วจึ่งเหาะเข้าไปหาท้าวนเรนทร์ศูรย์ผู้เปนนาย เอายามาถวายแล้วจึ่งเล่าอนุสนธิต้นปลายให้ฟัง ท้าวนเรนทร์สูรย์ผู้เปนนายก็ดีใจนัก ว่าครานี้กูจักสมปรารถนา จึ่งใช้ให้ไปเรียกกันมา ครั้นมาถึงกันแล้วจึ่งส่งห่อยาให้บัลลัยกัลปเที่ยวไปทุกชมพู

จึ่งหว่านห่อยาลงทิศอิสาน เปนเทวดาเดินหน เปนไข้สาริบาตกุมภัณฑ์ฯ

หว่านทิศบูรพา เปนพระยานาคเติบใหญ่ เปนไข้เหนือประดุจดั่งผีเข้าให้คลุ้มคลั่งในใจฯ

หว่านอาคเนย์ เปนหลาวเหล็ก เปนไข้เหนือ ตาเหลือง รากสาด กุมภัณฑ์สองจำพวกฯ

หว่านทิศทักษิณ เปนเสือโคร่งใหญ่ เปนไข้เหนือ ๓ วันตายฯ

หว่านทิศปัจจิม เปนราหูใหญ่โต เปนไข้สาริบาตลิง นอนชักกลิ้งไปฯ

หว่านทิศพายัพ เปนราชสีห์กล้าหาญ เปนไข้มะเร็งบ้าหมู ให้บวมทั้งตัวฯ

หว่านทิศอุดร เปนเทวดาถือดอกบัว เปนไข้สาริบาตบ้าคลั่ง ว่านั่นว่านี่ เหมือนผีเข้าอยู่ฯ

จบตำราต้นไข้แต่เพียงนี้

ธีรพร  เพชรกำแพง

๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

(คัดจากตำราลายมือพ่อแก่กำไร)